معنی گم گول - جستجوی لغت در جدول جو

گم گول

لغت نامه دهخدا

آنکه یا آنچه غم را ببرد، غم زدا

(رَ / رِ)

گویندۀ سخنان نرم و ملایم. آنکه سخنی دلفریب گوید. گویندۀ سخنان شیوا و دلچسب. ملیح:
چو کافور موی و چو گلبرگ روی
دلش رزمجوی و زبان گرم گوی.
فردوسی.
چو کافور گرد گل سرخ موی
زبان گرم گوی و دل آزرم جوی.
فردوسی

لغت نامه دهخدا

گرگول

(گُ گِ)

دهی است از دهستان لاهیجان بخش حومه شهرستان مهاباد، واقع در 72 هزارگزی باختر مهاباد و 20 هزارگزی باختر شوسۀ مهاباد به ارومیه. هوای آن سرد، دارای 175 تن سکنه است. آب آنجا از رود خانه نقده تأمین میشود. محصول آن غلات و توتون و حبوبات و شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی آنان جاجیم بافی و راه آن مالرو است. در دو محل بفاصله 4 هزارگز بنام گرگول بالا و پائین مشهور، سکنۀ گرگول پائین 120 تن میباشد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

گوگول

(گُ گُلْ)

نیکلا. نویسندۀ روسی است که به سال 1809 میلادی در شهر سوروچینسکی به دنیا آمد. از داستان های او بازرس، تاراس بولبا و نفوس مرده مهم ترند که به فارسی نیز ترجمه شده است. گوگول در سال 1852 درگذشت

لغت نامه دهخدا

گل گل

(گُگُ)

دهی است از دهستان کوهدشت بخش طرهان شهرستان خرم آباد واقع در 17هزارگزی باختر کوهدشت و17هزارگزی باختر راه شوسۀ خرم آباد به کوهدشت. هوای آن معتدل و دارای 180 تن سکنه است. آب آن از چشمه هاو محصول آن غلات، انگور، انار و لبنیات است. شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی آنان سیاه چادربافی است. راه اتومبیل رو دارد و ساکنان از طایفۀ گراوند و چادرنشین هستند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

گم گم

(گُ گُ)

آواز کندیدن نقب. (غیاث اللغات) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

چم گل

(چَگُ)

دهی از دهستان بکش بخش فهلیان و ممسنی شهرستان کازرون که در 22 هزارگزی جنوب باختر فهلیان، کنار رود خانه کنی واقع است. جلگه و گرمسیر است و 186 تن سکنه دارد. آبش از رودخانه. محصولش غلات، برنج. شغل اهالی زراعت و راهش مالرو است. این محل دارای معدن گچ نیز میباشد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7)

لغت نامه دهخدا

گم گوت

(گُ)

از جمله داروهایی است که بیشینۀ یک خوراک آنها از ده سانتیگرم تا یک گرم است. (کارآموزی داروسازی تألیف جنیدی ص 247). رجوع به گم رزین شود

لغت نامه دهخدا

هم قول

(هََقَ / قُو)

هم مذهب و هم مشرب. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

گچ گون

(گَ)

برنگ گچ. سفید

لغت نامه دهخدا

منگول

(مُ نُنْ)

دهی از دهستان حومه بخش صومای شهرستان ارومیه است. و 148 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

غم گسل

(زَ / زِ)

آنچه یا آنکه غم را ببرد. غمزدا. آنچه یا آنکه رشتۀ غم را بگسلد:
سپهدار و گنج آکن و غم گسل
کدیور بطبع و سپاهی بدل.
(گرشاسب نامه)

لغت نامه دهخدا

خم گوش

(خَ)

دو سر کمان یا دو شاخۀ کمان. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

چم گور

(چَ)

دهی از دهستان چغاپور شهرستان بوشهر که در 24 هزارگزی جنوب خورموج و در باختر رود هیرمند واقع است. جلگه و گرمسیر است و 103 تن سکنه دارد. آبش از چاه. محصولش غلات و خرما. شغل اهالی زراعت و راهش مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7)

لغت نامه دهخدا

ام غول

(اُمْ مِ)

غیشه (نوعی گیاه).

لغت نامه دهخدا

غم گسل

آنکه یا آنچه غم را ببرد غمزدا

فرهنگ لغت هوشیار

گچ گون

برنگ گچ سفید سپید

فرهنگ لغت هوشیار

گم بگور

مفقود، نابود

فرهنگ لغت هوشیار

هم قول

همداستان همزبان

فرهنگ لغت هوشیار

هم گون

همرنگ، هم لون

فرهنگ لغت هوشیار

منگول

بچه زیبا و با نمک، شاد و با نشاط. یا شنگول (و) منگول. شاد و با نشاط. توضیح شنگول و منگول و حپک (حپه) انگور نام سه بزغاله است که در قصه شنگول و منگول فرزند بز هستند و گرگ شنگول و منگول را می خورد و بز با شاخ خود آنها را از شکم گرگ بیرون می آورد

فرهنگ لغت هوشیار